18-20 juli

Maandag 18
De maandag stond in het teken van een OC-meeting. Alle commandanten van LOT-huizen mochten samen vergaderen. De vergaderlokatie was een LOT-huis in Sanski Most, ruim 2,5 uur rijden... Wel leuk om zo een bij anderen “in de keuken te kijken”. Na de vergadering was er een lunch, verzorgd door de Chilenen. Met een goed gevulde maag kregen we nog een rondleiding in de stad, waar we een grote moskee bezochten die na de oorlog herbouwd is.

Dinsdag 19
Na de briefing even lekker ontspannen in de tuin, bijkletsen met de tolken onder het genot van een bak koffie. Na een paar minuten kwam er bezoek, een drietal oude mannen uit een dorp uit de buurt waren het helemaal zat. In de oorlog waren ze gevlucht, na de oorlog waren ze teruggekeerd naar hun huizen, maar al 11 jaar zijn er problemen met de watervoorziening. Er is veel bijgebouwd in het dorp maar ook hogerop de heuvel, de watervoorziening is echter niet aangepast. Dat betekent dat deze mensen soms maanden achtereen geen stromend water hebben. Aardig detail is dat hogerop de berg het wellnesscentrum geen problemen ondervindt en de zwembaden regelmatig voorziet van nieuw water... De oude mannen kwamen hun verhaal vertellen en zouden daarna contact zoeken met de media en de gemeente om hun zaak aanhangig te maken.

Woensdag 20
Vandaag kon ik met Henk en Harry mee. Een patrouille naar Vitovlje, het dorp waar de watervoorziening problematisch is. Het hele dorp zijn we doorgereden op zoek naar een oude man van gister. Na wat navraag gedaan te hebben, vonden we de man voor zijn huis. Hij was blij verrast dat wij interesse kwamen tonen en dus werd ons een drankje aangeboden. De fles zelf-gestookte rakia kwam op tafel en we kregen een borrel ingeschonken (Harry niet,want die moest rijden). De vrouw was verantwoordelijk voor de bosnische koffie. De man wist veel te vertellen over zijn probleem en ondertussen probeerden wij zoveel mogelijk te weten te komen over het leven in het dorp. Henk moest naar de wc, navraag gedaan en het antwoord was twee keer rechts buiten het huis. Geen wc gevonden dus maar tegen een muurtje pissen, de vrouw kwam nog even kijken en stak haar duim goedkeurend op, het toilet was dus gevonden... Een auto stopt en drie mannen komen aanlopen. Hoe dichterbij ze komen hoe groter ze blijken te zijn. De middelste was een reus van ruim 2 meter en bovenarmen die dikker zijn dan mijn bovenbenen... We blijven relaxt, cool om ons heen kijken, hopend dat deze beren ons goedgunstig gezind waren. Het bleek de zoon van de man en vrienden te zijn. Ze schoven gezellig aan en een tweede borrel volgde, weer ontsprong Harry de dans. Het werd gezellig aan tafel en uiteindelijk moesten we toch een keer terug. De oude man vertelde lachend dat als we de volgende keer zouden komen, hij vast wel stromend water zou hebben. Dus heb ik met hem afgesproken de volgende keer mijn zwembroek mee te nemen als hij zijn zwembad dan vult... Nu maar hopen dat die mensen daar echt weer gewoon stromend water krijgen, want dat is toch echt essentieel om te kunnen leven.