11+12 juli

11 juli

Kantoordag. Helaas is dit onderdeel van mijn werk. We werken met acht mensen in huis. Drie teams van twee personen, een HID/CSS en een commandant (ik). De teams gaan iedere dag op pad om rond te rijden in het gebied en mensen te spreken op straat, of ze maken vantevoren afspraken met mensen om ze te spreken. Zo ontmoeten we heel veel mensen uit alle lagen van de bevolking. De cantonale ministers (canton= soort provincie), politiecommisarissen, burgemeesters, woordvoerders van allerlei organisaties, maar ook de ‘gewone’ mensen op straat, de boeren, bakkers, obers, marktkooplui, politiemensen enzovoort. Van deze meetings en patrouilles worden aan het eind van de dag rapporten geschreven en deze worden doorgestuurd naar een regionaal centrum. Het doel is om informatie in te winnen, zodat we weten hoe het gaat met het land en de mensen. Het functioneren van overheidsinstanties, rechtspraak, economie, educatie, de aanwezigheid van etnische spanningen dat soort zaken. We zijn duidelijk herkenbaar als militair (uniform), maar zijn verder ongewapend. De meeste mensen staan ons vriendelijk te woord, we vormen geen bedreiging. Sommigen zitten niet (meer) op ons te wachten, omdat er vaak weinig resultaat is. Vooruitgang in Bosnie gaat heel langzaam...

Tussen de middag belde Rein en Henk mij om te vragen of ik mee ging lunchen. Dat sla ik natuurlijk niet af, even naar buiten! Het bleek ontzettend heet te zijn buiten, dat merk je niet als je opgesloten zit in een hok met airco... In de schaduw met een beetje wind is het wel te doen. Het broodje bij Cedar was weer heerlijk.

’s Avonds lekker uit eten op een terrasje en bij het terugwandelen zagen we wolken aankomen over de bergen. Een prachtig gezicht! Ik kon Bert, Henk en Ed verleiden om even te blijven wachten om te kijken naar dit schouwspel. Het werd een soort bananaspit—achtige situatie waar vier mannen naar een paar wolken staan te kijken. De voorbijgangers snapten er niks van. Uiteindelijk werden we beloond met onweer bovenop de berg. Prachtige bliksemflitsen vlogen voorbij.

12 juli
Vandaag kwamen er Turkse collega’s op bezoek. Nederland gaat de Nederlandse militairen terugtrekken uit Bosnie in november. Dus ook ons huis stopt voor Nederland in november. Gezien de positie van het huis en het gebied dat wij onder onze aandacht hebben, zal het huis waarschijnlijk overgenomen worden. Het is allemaal nog niet bekend of het overgenomen wordt en door wie dat dan zou gebeuren, maar het zou kunnen dat Turkije het gebied voor haar rekening gaat nemen. Turkije heeft al meer LOT-huizen in Bosnie. Een turkse kapitein van LOT-huis Zenica en zijn leidinggevende kwamen eens bij ons kijken hoe ons huis erui ziet. Het bleken aardige mensen te zijn die goed engels spraken. Onze Nederlandse culinaire traktatie (stroopwafels) werden zeer gewaardeerd.