30 Juni Vertrek
Door: dennisinbosnie
Blijf op de hoogte en volg Dennis
30 Juni 2011 | Bosnië en Herzegovina, Travnik
30 juni ben ik met drie collega’s waarmee ik in het huis werk en nog een hoop anderen die andere functies hebben in Bosnië naar Sarajevo gevlogen. Leanne had me weg gebracht en uitgezwaaid. Rond 14:00 uur stapte we uit van het vliegveld de auto’s en bus in om naar Camp Butmir (Headquarters EUFOR) te gaan. Dat ligt vlakbij Sarajevo Airport. Daar hebben we kennis gemaakt met de Nederlanders die daar werken. Belangrijkste was dat we een EUFOR-pasje moesten krijgen, een legitimatiebewijs. Al onze gegevens waren bekend, alleen nog even een pasfoto maken van iedereen, pasje printen en klaar. Het leek zo eenvoudig... We kwamen met een man of tien bij een balie. Na een tijdje werd de eerste persoon opgeroepen. Deze beste man had bedacht om eerst naar de kapper te gaan, je moet toch mooi op de foto staan...? De naam werd nog een paar keer geroepen en toen hield het mannetje achter de balie het voor gezien. Ja, hij moet wel netjes het rijtje afwerken, dus wachten tot nummer 1 op de lijst terug is van de kapper... Een half uur later was het zover, foto’s konden gemaakt worden en pasjes werden geprint. De eerste twee pasjes waren geen probleem. Toen drukte iemand op een verkeerd knopje, pasjes kwamen er niet meer uit. Pasjes bleven klem zitten, iemand anders moest erbij komen. Toen kwamen er wel pasjes, maar niet voor degene die net een foto gemaakt hadden, mensen bleven “hangen in het systeem” en enige irritaties ontstonden tussen de mensen achter de balie, die verschillende nationaliteiten hadden en elkaar niet volledig begrepen... Uiteindelijk hebben we onze pasjes allemaal ontvangen! Verder kregen we onze bagage terug die we vantevoren opgestuurd hadden naar Bosnië. Dat was allemaal zo gepiept en alles was keurig overgekomen. Een aantal collega’s die al heel wat weken in Travnik werken kwamen ons ophalen om kennis te maken en de weg te wijzen. Na een diner in het restaurant en wat toespraakjes, zijn we met een paar afgeladen auto’s naar Travnik gereden. Even een welkomstdrankje en dan voor het eerst in het bed waar we nog ruim vier maanden in mogen slapen.